آمـد آن دلـبـری کـه بـا قـدمـش لـطـفِ مـمـتـد و بـیکـران آمد
توبخـوان سـائـل از سرمستی غــیــرتالــلّـهِ خــانِــدان آمــد
یــلِ اولاد شــیــر حــق حـیـدر تـکعـلـمــدارِپـهــلــوان آمــد
آمد آن دلبریکه ذوالکرم است
میـر میدان و ساقی حـرم است
چه شـبی شـدشب صـفا امشب شـب پــیــدایـش وفـــا امــشـب
خـلـق گـردیده شد بهدست خدا کـوهِ خـیـرویـمِ عـطـا امـشـب
مــیشــودقــاطــعــاً بــرآورده عرضِ هرحاجت ودعا امشب
هــاتــفـی حــامــل خــبــرآمــد مــژده آورد بـرای مـا امـشـب
در شـب عــیــد عـیـدی ما شـد ســفــرشـهـرکــربــلا امـشـب
شکرحق غرق این چنین بذلیم مـسـت و دلــدادۀ ابـاالـفـضلـیـم
می‌درخـشد نگـین الـماس است پدر فضل و نامش عباس است
مــتـحــیّـر ز شـأنِ بـیمِـثـلَـش یوسف ونوح وخضر والیاساست
دسـتـگـیـری کـنـد زمحـتـاجان یک جهان رافت است و احساس است
لحـظـۀ جـنـگمـقـابـلِ دشـمـن مثلِ بابایش اشـجـعالناس است
نـقـش سـربـنــد اووقـتِ نـبـرد ذکر زیبای حضرت یاس است
ای بهقـربانش که بیبدل است
عـشـقِ قـلبِ فـاتـحِ جـمـلاست
دلنشین است و خوشقـدم باشد چـشـمـۀ بـخـشـش وکـرم باشد
شیر بیباک است حیدریزاده بـا وقـاراسـت وبا جـنـم بـاشد
دردودنـیــا بــســی گــدا دارد بـس کـه آقــا ومـحـتـرم بـاشـد
بر دلی گـر نـظـر کـنـد عـباس خـالـی از هر نـمـونه غـم باشد
آرزوی گـــدای او ایــن اســت یکشبِ جـمـعـه‌ای حـرمباشد حاجتم گرروا شود عشق است
قـسمـتـم کربلا شودعشقاست
حـمــدلـلّـه کـه عـاشــق یـاریـم خـادم ایـن امـیــرو دربــاریــم
این نـشـان باعث مباحات است کـه هـمه مـسـت جـام دلـداریـم
آمـــده صـاحـب الــواء؛دنـــیــا اشک شوق ازدو دیده می‌باریم
تـکـیـهگـاه و امــیـد مـا بــاشـد ما مـگـر غـیـر او کـسی داریم
اوکـرم کـرد و روزی مـا شـد خــادم هـــیـأت عـــلــمــداریــم
ما ازاین حیث اشـرفالنـاسیم
چـون گـدایـان کـوی عـبـاسـیـم